یکی از شبهاتی که به قرآن وارد می شود این است که چرا در قرآن نوشته شده است که آفرینش در شش روز انجام شده است مثلا در سوره الاعراف آیه ۵۴ نوشته شده است:

“ إِنَّ رَبَّکُمُ اللّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ یُغْشِی اللَّیْلَ النَّهَارَ یَطْلُبُهُ حَثِیثًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمْرِهِ أَلاَ لَهُ الْخَلْقُ وَالأَمْرُ تَبَارَکَ اللّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ ﴿۵۴﴾”
{همانا پروردگار شما کسى است که آسمانها و زمین را در شش روز آفرید، سپس [ملکوتش کامل شد و] بر عرش استیلاء یافت، شب را به روز [و روز را به شب‏] -که آن را شتابان مى‏جویدمى‏پوشاند، و خورشید و ماه و ستارگان را [آفرید] که رام شده فرمان اویند، بدانید که خلق و امر او راست، بزرگا خداوندا که پروردگار جهانیان است‏}.

دانشمندان به تازگی به این نتایج رسیده‌اند که تمام عناصر سازنده بدن انسان، در قلب ستارگان تشکیل شده و حیات در سیارات با ستارگان نسبت مستقیم دارد.

در مورد شکل‌گیری ستارگان، هر کسی که مطالعاتی در زمینه ستاره‌شناسی دارد می‌داند که ستارگان در فضا به وسیله گازها و گرد و غبار شکل می‌گیرند، یعنی ستارگان که دانشمندان معتقد هستند که عناصر سازنده اصلی بدن انسان،‌ در آنها شکل گرفته نیز، از گرد و غبار ساخته شده است.

و گرد و غباری که مسؤول شکل‌دهی ستارگان هستند و مسؤول تولید تمام عناصر بدن ما و فلزات زمین و کره زمین که بنا به عقیده دانشمندان از خورشید جدا شده است هستند.

این تصویر مربوط به شکل‌گیری ستاره‌ها در ناحیه ۱۰۶S است که در چند هزار سال نوری از ما واقع شده است.

“ ولقد زینا السماء الدنیا بمصابیح وجعلناها رجوما للشیاطین وأعتدنا لهم عذاب السعیر”
[وآسمان نزدیک «نزدیکترین آسمان» را با ستارگان آراسته نمودیم و همینطور آنها را شلیکی به شیطانها قرار دادیم] ملک ـ ۵

 درویکی‌پدیا در باره جو زمین نوشته شده است :

 جو مخلوطی از گازهاست. غلظت گروهی از گازها مانند نیتروژن، اکسیژن و آرگون ثابت و غلظت گروه دیگر گازها مانند بخار آب، کربن دی‌اکسید و ازون متغیر است.

« وَ السماء ذات الحبک» ذاریات ـ ۷
در این آیه ، قرآن کریم در مورد بافت فلکی، سخن می گوید.

همان‌طور که می‌دانید کهکشان‌ها نیز در جهان هستی، با سرعت زیادی در حال حرکت هستند و گاهی که دو کهکشان نزدیک به هم می‌شود، نیروی جاذبه آنها سبب کشیده شدن کهکشانها به سمت همدیگر و ادغام آنها با هم می‌شوند. تصویر مربوط به ادغام دو کهکشان IC 2163 و NGC2207 با همدیگر است که توسط تلسکوپ ESO گرفته شده است.

در نظریه نسبیت عام انشتین سفید چاله بعنوان بخشی از فضا و زمان در نظر گرفته می شود که برعکس سیاهچاله ها هر چیزی را که به آنها نزدیک شوند با سرعت بسیار از خود دفع می کنند و به فضای دور پرتاب نمایند این جسم می تواند شامل سفینه های فضایی یا حتی ستاره ها نیز باشند. یک سفید چاله موادی را از افق رویداد خود با سرعت بسیار زیاد به بیرون پرتاب می کند.