پویش ها

قلب فقط یک تلمبه برای خون رسانی نیست بلکه بیشتر از آن عمل می‌کند. امروزه دانشمندان از وجود یک مغز در قلب سخن می‌گویند که دارای 40000 سلول عصبی می‌باشد که به آن "عقل" می گویند که در مرکز قلب قرار دارد و نظارت بر کار مغز را بر عهده دارد.

قلب انسان همواره از دیرباز در ادبیات و اشعار نقش ویژه ای داشته است، و در گذشته عده ای آن را مرکز عواطف و احساست می دانستند، ولی با گسترش علم پزشکی و آناتومی مشخص شد که مغز انسان مرکز اصلی پردازش اطلاعات و داده ها است و قلب نقش تلمبه کردن خون را به رگ ها بر عهده دارد.

اما پژوهش های دو دهه اخیر نشان داده است که قلب انسان دارای یک مرکز پردازش اطلاعات است که می تواند یاد بگیرد و به یاد داشته باشد،در عین حال مستقل از مغز عمل بکند،و برخی از اطلاعات و سیگنال ها را به مغز ارسال بکند و مانند یک مغز دوم عمل بکند.همچنین پژوهش ها نشان داده است که این مغز قلب در برخی از موارد می تواند زودتر از مغز اطلاعات را پردازش بکند و زودتر از مغز عمل بکند.همچنین نتایج پژوهش ها برخی از عقاید مردمان گذشته را مبنی بر نقش قلب در احساسات تایید می کند و اظهار می دارد که میدان های مغناطیسی افراد بروی قلب افراد دیگر تاثیر گذار است.

قسمت قلب مانند مغز از  گانگلیون نوعی سلول عصبی است که در خارج از مغز و نخاع وجود دارد ساخته شده است،که دارای دندریت و آکسون است

 "مغز قلب"در مواردی می تواند عملکرد مستقل از مغز داشته باشد،و نشان داده شده است که با سیگنال هایی که به مغز می فرستد مغز را نیز تخت تاثر خود قرار می دهد.علاوه بر آن شبکه گسترده بین مغز و قلب می تواند اطلاعات را به همه قسمت های بدن بفرستد.میدان مغناطیسی تولید شده توسط مغز قلب 60 برابر قوی تر از میدان مغناطیسی تولید شده توسط مغز است. 

در سوره الحج آیه ۴۶ نوشته شده است:

[ آیا در زمین گردش نکرده‏ اند تا دلهایى داشته باشند که با آن بیندیشند یا گوشهایى که با آن بشنوند در حقیقت چشمها کور نیست لیکن دلهایى که در سینه‏ هاست کور است ] .

نکته قابل ذکر در این آیه این است که:

در گذشته تنها تصور می شد که قلب مرکز عواطف و احساسات است، که این مساله نیز تا حدی درست است ولی قرآن کریم در 1400 سال قبل بر این مساله تاکید کرده است که قلب نیز مرکز اندیشه و یا به زبان علمی تجزیه و تحلیل داده هاست،حتی اکتشافات و پیشرفت علم نیز نتوانسته است این مساله را رد بکند،و بعد از مدتی درستی این مساله نیز اثبات شد.

* منبع: کتاب پویش علمی در قران حکیم " جلد دوم " تالیف اسماعیل افشار صفحه 89 انتشارات ابن سینا