پویش ها

آیا می دانستید که سه استخوان در گوش انسان بنام های چکشی سندانی و رکابی مسئولیت شنیدن امواج صوتی را بر عهده دارند و علم آناتومی در قرن نوزدهم موفق به کشف این موضوع شده است؟!

در سایت ویکی پدیا نوشته شده است :
استخوانچه‌های چکشی، سندانی و رکابی به دریچه بیضی حلزونی می‌رسد. دو ماهیچه کشنده پرده گوش و ماهیچه رکابی Stapedius نیز بر عملکرد استخوانچه‌ها تاثیر داند. انقباض ماهیچه کشنده پرده گوش موجب ایجاد کشش بر پرده و سفت شدن آن می‌گردد. انقباض عضله رکابی نیز کفاستخوانچه رکابی را به بیرون کشیده و میرایی ارتعاشات صوتی را موجب می‌شود.
در دانشنامه رشد نوشته شده است :
در گوش میانی ، پنجره دیگری وجود دارد که به پنجره گرد (Round) مرسوم است. پنجره گرد و پنجره بیضی حد فاصل بین گوش داخلی و میانی است. پنجره بیضی ارتعاشاتی را که به پرده صماخ می‌رسد از طریق استخوانهای گوش میانی به گوش داخلی منتقل می‌کند و پنجره گرد سبب می‌شود مایع گوش داخلی که در محفظه غیر قابل ارتعاشی قرار دارد، بتواند مرتعش شود. 
همچنین در سایت ویکی پدیا نوشته شده است :
هنگامی که امواج صوتی وارد گوش می‌شوند و به پرده گوش (پرده صماخ) می‌رسند و پرده گوش را به لرزش در می‌آورند، ارتعاشات صوتی وارد سه استخوانچه گوش میانی می‌شوند و به این طریق از گوش میانی عبور می‌کنند و وارد گوش داخلی می‌شوند. به این خاطر، دررفتگی استخوان سندانی یا چسبیدگی استخوانچه‌ها به هم باعث کاهش شنوایی می‌شود.

در حکمت هشتم نهج البلاغه نوشته شده است:
{از ویژگی های انسان در شگفتی مانید که با پاره ای پی می نگرد و با گوشت سخن می گوید و با استخوان میشنود و از شکافی نفس می کشد!}
نکته جالبی که مولا در اینجا اشاره کرده تشبیه چشم به پی است که این نکته نیز درست است زیرا ساختار چشم مانند پی از چربی تشکیل شده جنس زبان هم از گوشت است در مورد شکاف هم اشاره به سیستم تنفسی انسان است که از طریق مجرایی از دماغ به ریه متصل شده است.
اشاره دقیق و درست حضرت به ساختار گوش و چشم در زمانی صورت گرفته که علم آناتومی بصورت امروزی پیشرفته نبود.

*منبع: کتاب پویش علمی درقران حکیم “جلدسوم” تالیف اسماعیل افشار صفحه ۹۶ انتشارات ابن سینا