قلب فقط یک تلمبه برای خون رسانی نیست بلکه بیشتر از آن عمل می‌کند. امروزه دانشمندان از وجود یک مغز در قلب سخن می‌گویند که دارای 40000 سلول عصبی می‌باشد که به آن "عقل" می گویند که در مرکز قلب قرار دارد و نظارت بر کار مغز را بر عهده دارد.

قلب انسان همواره از دیرباز در ادبیات و اشعار نقش ویژه ای داشته است، و در گذشته عده ای آن را مرکز عواطف و احساست می دانستند، ولی با گسترش علم پزشکی و آناتومی مشخص شد که مغز انسان مرکز اصلی پردازش اطلاعات و داده ها است و قلب نقش تلمبه کردن خون را به رگ ها بر عهده دارد.

اما پژوهش های دو دهه اخیر نشان داده است که قلب انسان دارای یک مرکز پردازش اطلاعات است که می تواند یاد بگیرد و به یاد داشته باشد،در عین حال مستقل از مغز عمل بکند،و برخی از اطلاعات و سیگنال ها را به مغز ارسال بکند و مانند یک مغز دوم عمل بکند.همچنین پژوهش ها نشان داده است که این مغز قلب در برخی از موارد می تواند زودتر از مغز اطلاعات را پردازش بکند و زودتر از مغز عمل بکند.همچنین نتایج پژوهش ها برخی از عقاید مردمان گذشته را مبنی بر نقش قلب در احساسات تایید می کند و اظهار می دارد که میدان های مغناطیسی افراد بروی قلب افراد دیگر تاثیر گذار است.

قسمت قلب مانند مغز از  گانگلیون نوعی سلول عصبی است که در خارج از مغز و نخاع وجود دارد ساخته شده است،که دارای دندریت و آکسون است

 "مغز قلب"در مواردی می تواند عملکرد مستقل از مغز داشته باشد،و نشان داده شده است که با سیگنال هایی که به مغز می فرستد مغز را نیز تخت تاثر خود قرار می دهد.علاوه بر آن شبکه گسترده بین مغز و قلب می تواند اطلاعات را به همه قسمت های بدن بفرستد.میدان مغناطیسی تولید شده توسط مغز قلب 60 برابر قوی تر از میدان مغناطیسی تولید شده توسط مغز است. 

در سوره الحج آیه ۴۶ نوشته شده است:

[ آیا در زمین گردش نکرده‏ اند تا دلهایى داشته باشند که با آن بیندیشند یا گوشهایى که با آن بشنوند در حقیقت چشمها کور نیست لیکن دلهایى که در سینه‏ هاست کور است ] .

نکته قابل ذکر در این آیه این است که:

در گذشته تنها تصور می شد که قلب مرکز عواطف و احساسات است، که این مساله نیز تا حدی درست است ولی قرآن کریم در 1400 سال قبل بر این مساله تاکید کرده است که قلب نیز مرکز اندیشه و یا به زبان علمی تجزیه و تحلیل داده هاست،حتی اکتشافات و پیشرفت علم نیز نتوانسته است این مساله را رد بکند،و بعد از مدتی درستی این مساله نیز اثبات شد.

* منبع: کتاب پویش علمی در قران حکیم " جلد دوم " تالیف اسماعیل افشار صفحه 89 انتشارات ابن سینا

در فیزیک به نوعی از حرکت تصادفی ذرات غوطه‌ور در سیال (مایع یا گاز) بر اثر برخورد این ذرات با اتم یا مولکول‌های سیال گفته می‌شود.

بعد از انفجار بزرگ، جهان یک دوره تاریک و مه آلود را سپری کرده است و در آن ماده جهان شامل پلاسمای یونیزه شده خنثی بوده است.در این فاز الکترون های آزاد و فتون ها پروتون ها پراکنده بودند و جهان پر از ذرات هیدروژن خنثی بود.
در مرحله بعدی جهان وارد یک فاز بنام باز یونیزه شدن شد که 150 میلیون سال بعد از بیگ بنگ رخ داد و الکترون و پروتون ها با هم ترکیب شدند و بیشتر ماده یونی به شکل هیدروژن در آمد. در حدود 300 میلیون سال بعد از انفجار بزرگ یا بیگ بنگ اولین نور جهان هستی به وجود آمد.

دریکی از خبرهای علمی که در این اواخر منتشر شد ، خبری مبنی بر این منتشر شد که :

دانشمندان موفق شدند صدای اتم را شکار کنند.در این آزمایش دانشمندان ابتدا با کمک ایجاد یک اتم مصنوعی موفق شدند به وجود تعامل صوتی اتم پی ببرند.تاکنون دانشمندان به تعامل نوری اتم ها پی برده بودند ولی اکنون می دانند که اتم ها از اموج صوتی نیز برای ایجاد ارتباط استفاده می کنند.[متن کامل خبر در سایت فیزیک]

نکته قابل توجه این است که بشر در ابتدای کشف اتم تصور می کرد که اتم ها ذرات عملا بی جانی هستند ولی اکنون کوانتم فیزیک این نظریه را مردود می کند.

.

«ثم انشا سبحانه فتق الاجواء و شق الارجاء وسکائک الهواء... ورقیم مائر» . 

 «سپس خداوند جوها را از هم شکافت و جوانب و ارتفاعات هوا را باز نمود» .

آب انبوه و پر موج و خروشان را که بر پشت باد تندوز و پر قدرتی قرار داده بود، در لابه لای فضاهای باز شده به جریان انداخت.

از سالها قبل تا قرن اخیر بشر و علم ستاره شناسی براین گمان بود که جهان هستی ازلی بوده است و از اول وجود داشته است.در قرن اخیر ادوین هابل مشاهده کرد که کهکشان ها با سرعت بسیاری از هم در حال فاصله گرفتن هستند در نتیجه دانشمندان این موضوع را کشف کردند که اگر کهکشان ها در حال فاصله گرفتن از هم هستند جهان هستی در حال انبساط است در نتیجه اگر در زمان به عقب برگردیم جهان هستی از یک نقطه آغاز شده است و دارای یک نقطه آغازین است.

در فضای بیرون از زمین نیز ابرهایی وجود دارند که بیشتر آنها برخلاف ابرهای زمین که از جنس آب هستند این ابرها که به ابرهای ماژالانی معروف هستند از جنس "خاک" و گرد و غبار هستند و وظایفی مانند ایجاد ستارگان را دارند و ابرهای ماژالانی عموما محل تولد ستارگان هستند.

یک ابر ماژالانی در اطراف راه شیری دارای جرمی معادل ده میلیارد برابر خورشید و اندازه ای در حدود 1010 برابر آن است.این ابر ماژالانی در فاصله 150 هزار سال نوری زمین قرار دارد.برخی از ابرهای ماژالانی در حالت عادی قابل مشاهده نیستند و باید با نور مادون قرمز مشاهده بشوند.

همچنین علاوه بر ابرهای ماژالانی ابرهای تاریک دیگری در فضا نیز از جنس آمونیاک وجود دارند که باید به وسیله مادون قرمز مشخص بشوند.