پویش ها

آیا قرن ۲۱ زمان مناسبی برای رویارویی مخلوقات فضایی با ما هست؟ باید آنچه را که دانشمندان سعی دارند کشف کنند وآنچه را که قرآن ۱۴ قرن قبل تاکیدکرده است را موردمطالعه قرار دهیم.

g

استرالیا قصد دارد در حیطه فعالیتهای هفته علوم ملی یک نامه به فضا بفرستد. شبکه استرالیایی ABC اعلام کرد که این نامه را به سیاره “گلیس ۵۸۱d”، شبیه ترین سیاره به سیاره ما زمین می فرستد.
گفته می شود این سیاره در آوریل/نیسان۲۰۰۷ میلادی کشف شده است. حجم این سیاره ۸برابر زمین است وحدود ۲۰ سال نوری با ما فاصله دارد.
طرح قضیه فرستادن این نامه فضایی بااستقبال بی نظیری روبرو شد. تا آن جا تعداد بازدید کنندگان از سایت Hello From Earth “سلامی از سوی زمین” در دقایق اولیه راه اندازی به بیش از ۲۶ هزار نفر رسید وباعث شد این سایت به علت حجم بالا بسته شود.

این تصویر کهکشان ماست که بین صد میلیارد خورشید زندگی می کنیم این همه اش نیست. اینجا ماده تاریک موجود در فضاو آنجا غبار آُسمانی این طرف فضاهای خالی سیاه. ستارگان طارق (کوبنده)و… . دانشمندان تعداد سیاره های کهکشان ما را یک میلیاد سیاره تخمین می زنند. حال ای انسان بنگر که در مقابل عظمت پروردگار تبارک وتعالی چقدر کوچک هستی!‌(فما غرّک بربک الکریم).
ویلسون دی سیلفا. پژوهشگر وسخنگوی این طرح می گوید: باوجود این که این نامه با سرعت نور یعنی ۳۰۰هزار کیلومتر در ثانیه حرکت خواهد کرد ۲۰ سال طول خواهد کشید تا به مقصد برسد… یعنی این نامه سال ۲۰۲۹ به مقصد می رسد.
این پژوهشگر با اشاره به وجود فرصتی برای دریافت پاسخ نامه زمین اضافه کرد:این سیاره، سیاره آب نام دارد … همه مشتاقیم که بدانیم سرانجام پاسخ این نامه چه میشود. چرا که این سیاره از بین ۳۵۸ سیاره ایی که تاکنون خارج از منظومه شمسی کشف شده اند اولین سیاره است که در آن امکان حیات وجود دارد.

عزیزان! آیا می دانید که ایالات متحده آمریکا بسیاری از اطلاعات مربوط به برنامه جستجوی حیات در هستی را مخفی می کند؟! شکی نیست که آنها حقایق زیادی مربوط به این موضوع در دست دارند اما اجازه انتشار آن را ندارند.قطعا سعی وتلاش آنها در جستجوی حیات خارج از کره زمین واختصاص میلیادها دلار بیهوده نبوده و نتیجه بیشتر این پژوهشها که بر وجود حیاتی که ممکن است اولیه یا پیشرفته باشد، تاکید دارد. اینست که این حیات خارج از کره زمین وجود دارد و آنها برای کشف آن با یکدیگر رقابت می کنند.

دانشمندان گونه های ناشناخته ایی از موجودات دریایی را کشف کرده اند که در اعماق اقیانوس زندگی می کنند. عجیب این جاست که این موجودات در نزدیکی محل هایی زندگی می کنند که مملو از گدازه های مذاب است .جائیکه آب در آن به نقطه جوش میرسد و فشار به بالاترین اندازه می رسد. که هر موجود عادی را نابود می کند! در نتیجه وجود حیات در امثال چنین شرایط دشوار وغیر منتظره ای ما را به اندیشه وجود حیات در سیاره های دیگر راهنمایی می کند. هر چقدر شرایط طبیعی موجود در این سیاره ها سخت ودشوار باشد!

هیچ یک از دانشمندان انتظار نداشت که یک نوع گونه حیات را در یکی از غارهای صخره های آتش فشانی که میلیون ها سال قبل تشکیل شده اند، بیابند. جائی که نه نور دارد، نه آب ونه هوا… . بلکه هیچ کس توقع نداشت که موجوداتی درمثل چنین شرایطی وجود داشته باشند.ولیکن حقیقت این است که دانشمندان گونه های پیچیده ایی از حیات را کشف کرده اند که در داخل این صخره ها زندگی می کنند. بر این اساس چه چیز می تواند مانع وجود حیات در صخره های سیاره مریخ باشد؟

دانشمندان آثار ساده و اولیه ای از حیات را بر روی شهاب سنگ هایی که از فضا می آیند وبه زمین برخورد میکنند، کشف کرده اند. وبعد از بررسی های بسیار دریافتنه اند که زندگی در منطقه خاصی از هستی متمرکز نیست بلکه درتمام اجزای هستی پراکنده است.

یک نظریه جدید در مورد اصل حیات :
دانشمندان علم فیزیک فلکی در یکی از نظریه های جدید خود می گویند که، ذرات بین اجرام آسمانی و اطراف آن شناورند. و در برخی موارد به یک توده آسمانی تبدیل می شوند و به تدریج با تاثیر بادهای خورشیدی حیات در آن راه یافته است تا بعد از آن به شکل ذرات غبار آسمانی بر روی زمین قرار گیرد.

تیم تحقیقاتی بولندی از گروه متخصصان این امر طی یک تجربه آزمایشگاهی آشکار کردند که ممکن است ذرات بیولوژیکی هنگامیکه غبار موجود در فضا با پرتو بزرگی از نور دارای انرژی عظیم بار می گیرد، تشکیل شوند.

با این وجود دیگر دانشمندان در این نظریه که احتمال می دهد که حیات همان طور که میدانیم از فضای خارجی راه یافته در فاصله های دور به زمین رسیده است، شک دارند.

همراه من در این کهکشان زیبا تامل کنید. بررسیها نشان می دهد که این کهکشان بالغ بر ۱۰۰میلیارد ستاره دارد! از میان این ستاره ها، میلیاردها ستاره شبیه خورشیدند ومیلیون ها ستاره وجود دارند که اطراف آن ها سیاره هایی شبیه سیاره های منظومه شمسی می چرخند! حال اگر فرض کینم که تنها یک ستاره در این کهکشان دارای حیات است. واگر حساب سرانگشتی از تعداد سیاره هایی که قابلیت حیات دارند داشته باشیم بیش از صد میلیارد سیاره خواهند شد. به این عدد دقت کیند. این رقم دانشمندان را مجبور می کند که اعتراف کنند که خارج از کره زمین حیات وجود دارد.

سازمان پژوهشهای فضائی آمریکا ناسا گفت جدیدترین بررسیها کشف کرده است که در زیر سطح شکاف های غول آسای سیاره مریخ، اقیانوس آبهای منجمد وجود دارد. کسانی که از دستور العمل ناسا مطلع هستند می گویندکه این کشف ناسا را ملزم می سازد با یک کشتی مسکونی به همراه دانشمندان بر روی سطح مریخ بفرستد تا برای مدت ۲۰ سال آنجا زندگی کنند.

وزن غبارموجود در هستی که از سیاره ها وستاره های دور به زمین رسیده حدود سه هزار تن در هر سال است. گروهی از دانشمندان دانشگاه یاجیلونیان هلند می گویند: برحسب دیگر نظریات احتمال اینکه صورتهای اولیه اصل حیات در فضای خارج شکل گرفته واز آنجا به صورت غبار به زمین رسیده باشد بیشتر است تا اینکه با برخورد شهاب سنگ یا یک جرم غول پیکر دیگر به کره زمین رسیده باشد.

والان…
عزیزان ملاحظه می کنید که دانشمندان برای کشف حیات خارج از این کره خاکی بر یکدیگر پیشی می گیرند واکثر آنها نیز تاکید دارند که حیات خارج از کره زمین وجود دارد. لذا در این باره بحث وجستجو می کنند به این امید که با موجودات دیگر سیاره ها را گرد هم آورند.
ما اینجا نمی توانیم به سادگی از کنار این خبر بگذریم بدون اینکه به یاد بیاورم که قرآن به وجود حیات خارج از کره زمین اشاره کرده است (فی السماء) واینکه قادر است همه مخلوقات را گرد هم آورد. که می فرماید: (وَمِنْ آَیَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَثَّ فِیهِمَا مِنْ دَابَّةٍ وَهُوَ عَلَى جَمْعِهِمْ إِذَا یَشَاءُ قَدِیرٌ) [الشورى: ۲۹].

در این آیه چند نکته وجود دارد:
۱- نکته اول اینکه بر وجود مخلوقات خارج از زمین تاکید می کند. همراه من در این آیه دقت فرمائید: (وَمَا بَثَّ فِیهِمَا مِنْ دَابَّةٍ) یعنی در آسمان و زمین.
۲-نکته دوم اینکه این آیه بر احتمال اجتماع این مخلوقات فضائی با ما تاکید دارد. دقت فرمائید: (وَهُوَ عَلَى جَمْعِهِمْ إِذَا یَشَاءُ قَدِیرٌ) یعنی خداوند قادر است همه مخلوقات خارج از سیاره ما را با ما گرد هم آورد.
۳- درآیه: (وَمَا بَثَّ) نکته مهمی وجود دارد. کلمه (بَثَّ) با بیانی دقیق انتشار حیات در آسمان ها و بین سیاره ها وکهکشان ها را تعبیر می کند. با من به این تسلسل حوادث بنگرید:
در ابتدا (وَمِنْ آَیَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ) این همان چیزی است که دانشمندان به یقین برآن تاکید میکنند که قبل از وجود حیات هستی وجود داشته است.
سپس (وَمَا بَثَّ فِیهِمَا مِنْ دَابَّةٍ) یعنی انتشار حیات در آسمان وزمین به شکل “البث” یعنی پراکندگی شروع شد یعنی فرستادن بذر حیات به سمت زمین وعوالم دیگر . واین دقیقا همان چیزی است که جدید ترین بررسی ها آن را بیان می کنند. اما عزیزان دوست دارم توجه شما را به وخامت این نظریه های غربی که مغایر نظرات قرآن است جلب کنم همانند پیشرفت غیر واقعی و اتفاقی وگزینش طبیعی…. ما معتقدیم که خداوند همان است که بذر حیات را پاشید و او همان کسی است که انسان را از خاک خلق کرد وهمان پروردگار عزوجل هر ذره از ذرات این هستی را آفرید.

حال سوال ما این است که…
آیا این همان چیزی نیست که دانشمندان امروز آن را می گویند و همچنان در جستجوی آن هستند؟ به راستی محمد(ص) این اطلاعات را که امروزه دانشمندان تازه در جستجوی آن هستند، آن روز از کجا آورد؟ این نظریه را از کجا اقتباس کرده بود؟ نظریه ایی که اکنون دانشمندان قرن۲۱ آنرا مطرح می سازند؟ بی شک این تنها وحی صادق خداوندی است.
سوال دیگری که از آن کسانی که به رسالت پیامبر ما که درود و سلام خداوند بر او باد شک دارند می پرسیم: چه کسی در قرن ۷میلادی (زمان نزول قرآن) تصور می کرد که حیات در فضای خارجی وجود داشته باشد؟

پیامبر اکرم را به خاطر سخن از مانند این موضوعات پیچیده هستی، در زمانی که احدی به این امور توجه نداشت، چه خواندند؟.
به درستی که خداوند متعال این قرآن را نزل کرد و این حقایق هستی را در آن به ودیعه نهاد تا به عنوان دلیلی بر صدق رسالت اسلام در عصر ما باقی بماند… واین وعده الهی در این آیه استوار باقی بماند که می فرماید:

(سَنُرِیهِمْ آَیَاتِنَا فِی الْآَفَاقِ وَفِی أَنْفُسِهِمْ حَتَّى یَتَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَوَلَمْ یَکْفِ بِرَبِّکَ أَنَّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ) [فصلت: ۵۳].

*منبع: کتاب پویش علمی درقرآن حکیم “جلدسوم” تالیف اسماعیل افشار صفحه ۱۳ انتشارات ابن سینا