فروپاشی ستارگان و خرده سیاره و شهاب سنگها «اجرام معلق در فضا»
اسماعیل افشار | دوشنبه, ۱۷ شهریور ۱۳۹۹، ۰۱:۴۴ ب.ظ
“ ولقد زینا السماء الدنیا بمصابیح وجعلناها رجوما للشیاطین وأعتدنا لهم عذاب السعیر”
[وآسمان نزدیک «نزدیکترین آسمان» را با ستارگان آراسته نمودیم و همینطور آنها را شلیکی به شیطانها قرار دادیم] ملک ـ ۵
ـ نکات آیه:
۱ ) آسمانی که می بینیم، آسمان نزدیک ما است:
در علم زمان حضرت محمد (ص) ستارگانی که با چشم دیده می شدند، نهایت مرز هستی بودند. در حالیکه قرآن، ستارگانی که می بینیم را در آسمان نزدیک به ما قرار می دهد. واین به این معنی است که، هستی خیلی فراتر ازآنچه که ما آن را با چشم میبینیم هست، و این نیز چیزی است که امروزه در عصر تلسکوپ، درستی آن به اثبات رسیده است.
۲ ) ستارگان به شیطانها شلیک می شوند:
در رابطه با شیطانهای مورد نظر آیه، ما فعلاً چیزی نمی دانیم. ولی در رابطه با اینکه آیه می گوید: [ستارگان شلیک میشوند] درست است. انسان فعلاً با تلسکوپ، عکسهائی از ستارگان گرفته که: «منفجر و شلیک می شوند»، یا در بخشی از آنها انفجاری رخ می دهد و توده های گاز و مواد مذاب دیگر از آنها شلیک می شوند.
در سال ۱۹۸۷ ستاره شناسان، انفجار یک ستاره در یکی از کهکشانها را مشاهده کردند، این ستاره (170000) سال پیش منفجر شده. تصویری که می بینیم نیز مربوط به وضعیت آن در چند سال، پس از انفجار آن است.
همچنین پس از انفجار سیارات، اجرام آنها بصورت خرده سیاره ها و شهاب سنگها، به اطراف پرتاب می شوند.
*منبع: کتاب پویش علمی درقران حکیم “جلداول” تالیف اسماعیل افشار صفحه ۴۰ انتشارات ابن سینا
- ۹۹/۰۶/۱۷