در فضای بیرون از زمین نیز ابرهایی وجود دارند که بیشتر آنها برخلاف ابرهای زمین که از جنس آب هستند این ابرها که به ابرهای ماژالانی معروف هستند از جنس "خاک" و گرد و غبار هستند و وظایفی مانند ایجاد ستارگان را دارند و ابرهای ماژالانی عموما محل تولد ستارگان هستند.

یک ابر ماژالانی در اطراف راه شیری دارای جرمی معادل ده میلیارد برابر خورشید و اندازه ای در حدود 1010 برابر آن است.این ابر ماژالانی در فاصله 150 هزار سال نوری زمین قرار دارد.برخی از ابرهای ماژالانی در حالت عادی قابل مشاهده نیستند و باید با نور مادون قرمز مشاهده بشوند.

همچنین علاوه بر ابرهای ماژالانی ابرهای تاریک دیگری در فضا نیز از جنس آمونیاک وجود دارند که باید به وسیله مادون قرمز مشخص بشوند.

در جهان هستی و علم نجوم اشیایی بنام ستاره های دوتایی وجود دارند بصورتی که بعضی از ستاره ها یک ستاره جفت یا یک ستاره هم دم را در فاصله نزدیک خود دارند که در حال حرکت با ستاره بزرگ تر است و جاذبه این ستاره ها بروی هم تاثیر گذار است.تصویر کناری حرکت دو ستاره دوتایی را در کنار هم تداعی می کند.

در سایت ویکی پدیا در باره ستاره های دوتایی نوشته شده است  : 

ستارهٔ دوتایی به دو ستاره گفته می‌شود که به هم نزدیک هستند و به دور مرکز ثقلشان گردش می‌کنند.  

در تمامی منابع علمی و کتابهای زیست شناسی درسی این موضوع قید شده است که تکامل گیاهان ابتدا ازجلبک ها که یک گیاه آبزی بود در حدود 500 میلیون سال قبل در دوره آغازشد و و بعد از خزه ها از طریق سرخس ها به خشکی انتقال یافت و و بعدا از سرخس ها به بازدانگان پیچیده و نهاندانگان امروزی مبدل شدند.

بسیار عجیب است که مسلمانان از معادله ی دیگری استفاده می کنند تا این مطلب را آشکار نمایند که فرشتگان به سرعت نور شتاب می گیرند.
قرآن آنها در یک آیه بیان می کند که ظاهرا زمان برای فرشتگان با سرعت ثابت از برای انسانها کمتر می گذرد.
که این مطلب با نسبیت خاص اینشتین صدق می کند که در آن نیز در سرعتهای بالا زمان برای اشیایی با آن سرعت آرام تر می گذرد.
مسلمانان از نسبیت خاص اینشتین و این آیه استفاده کرده اند تا از این مطلب که فرشتگان در حقیقت به سرعت نور شتاب می گیرند حمایت کنند.

در ویکی پدیا نوشته شده است:

اتساع زمان گرانشی پدیده‌ی وجود تفاوت واقعی بین مقدار مشاهده‌شده برای زمان سپری شده میان دو رویداد٬ از دید ناظرهای قرار گرفته در مکان‌هایی با پتانسیل گرانشی متفاوت است. هرچه پتانسیل گرانشی مکان ناظر بیشتر باشد (یعنی از جرم منشأ میدان دورتر باشد) زمان برای او سریع‌تر می‌گذرد.