«سنریهم آیتنا فی‌الافاق و فی أنفسهم حتّی یتبیّن لهم أنّه الحق»

[آیات خود را در دور دست‌ها و در درون خودشان به آنها نشان خواهیم داد تا آنجائی که برای آنها روشن شود که این قرآن حق است]. فصّلت (۵۳)

آیه پیش‌بینی می‌کند که انسان به شناخت پدیده‌ها در دوردست‌ها و در درون خود خواهد رسید. شناختی که بدست خواهد آورد نیز درستی حرف‌های قرآن را ثابت خواهد کرد.

در عصر ما انسان با تلسکوپ و میکروسکوپ و انواع امکانات پیچیده دیگر، خیلی از پدیده‌های دوردست فضای دور و نزدیک و همین‌طور در درون خویش را شناخته است. آن شناخت‌ها نیز چنانکه دیدیم بنوبه خود درستی آیات قرآن را تأیید نموده است.

سوره انعام (۱۰۵) «وکذلک نصرف الایات ولیقولوا درست ولنبیّنه لقوم یعلمون»

[ وبه این شکل آیات را روشن می‌کنیم. بگذار بگویند که تو آنها را خوانده‌ای. ما آن را «قرآن را» برای کسانی که می‌دانند «دانش دارند» نشان خواهیم داد].

آیه پیش‌بینی می‌کند که در آینده کسانی خواهند آمد که دانش خواهند داشت و قرآن را به آنها نشان خواهد داد. و این چیزی است که فعلاً اتفاق افتاده است.

*منبع: کتاب پویش علمی درقرآن حکیم “جلددوم” تالیف اسماعیل افشار صفحه ۱۹۳ انتشارات ابن سینا