«ونفخ فی الصّور فصعق من فی السّماوات ومن فی الأرض إلا ما شاء الله» زمر (۶۸)

[و در شیپور دمیده خواهد شد و هر که در زمین و سیارات باشد بیهوش شده و می‌میرد غیر آنکه خدا آن را استثناء کرده باشد].

نکات آیه؛

۱) صدا انسان را بیهوش می‌کند و می‌کشد:

واحد اندازه‌گیری شدت صدا «دسیبل» است. پایین‌ترین صدائی که انسان می‌تواند بشنود ۲۰ دسیبل است. هنگامی که شدت سروصدا نزدیک ۴۵ دسیبل است انسان به آسودگی نمی‌تواند بخوابد، نزدیک ۸۵ دسیبل‌ دردهای گوش آغاز می‌شود. در سروصداهای نزدیک به ۹۰ دسیبل آدم نمی‌بایست ۸ ساعت بیشتر در آن فضا بماند، در ۱۰۰ دسیبل نمی‌بایست بیش از ۲ ساعت بماند، در ۱۱۰ دسیبل نمی‌بایست بیش از نیم ساعت بماند،

و به ۱۶۰ دسیبل که برسد آدم کَر می‌شود.

در شدت سروصدا دستگاه‌های مافوق صوت که به ۲۰۰ دسیبل می‌رسد بافت‌های خیلی از جانوران دریائی دیده می‌شود و می‌میرند. پرنده بلدرچین اگر صدای رعد شدید بشنود می‌میرد. فشار موج بالای ۲۰۰ دسیبل برای انسان کشنده است. مثلاً انفجار یک بمب اتم در فاصله ۵۰۰ متری می‌تواند انسان را بکشد. (البته گرمای آن در آن فاصله کشنده‌تر است ولی در صورت کشته نشدن با گرمای آن، از صدای آن می‌میرد).

۲) هنگام قیامت کسانی در سیارات خواهند بود:

موقعیت علمی انسان امروز و رفتن وی به ماه ، درستی رفتن انسان به سیارات دیگر و بودن وی در آنها را تأیید می‌کند.

*منبع: کتاب پویش علمی درقرآن حکیم “جلددوم” تالیف اسماعیل افشار صفحه ۲۴۸ انتشارات ابن سینا