«وکلّ إنسان ألزمناه طائره فی عنقه و نخرج له یوم القیامه کتابا یلقاه منشورا» اسراء‌(۱۳)

[هر انسانی را ملزم به داشتن اعمال خود در گردن خود نمودیم. و روز قیامت کتابی را برای وی بیرون می‌آوریم که اعمال خود را ریزبریز در آن خواهد دید].

در آیه دو نکته وجود دارد:

۱) باقی مانده اعمال انسان:

ما هر حرکتی که می‌کنیم، هر حرفی که می‌زنیم،‌ و حتی هر فکری که می‌کنیم از ما انرژی و امواج ساطع می‌شود. این انرژی‌ها باقی می‌ماند (در جهان دانش، اصلی به نام اصل بقاء ماده و انرژی وجود دارد). امروزه انسان می‌تواند چند ساعت پس از اینکه کسی جائی را ترک می‌کند به کمک دوربینی که اشعه مادون قرمز را می‌گیرد،‌ از اشعه‌های ساطع شده از وی فیلم‌برداری بکند و به صورت تصویر آن را ببیند. بنابراین آنچه آیه می‌گوید مبنای علمی دارد.

۲) بکار گرفتن واژه «طائر» برای اعمال:

در زبان عربی انواع و اقسام واژه، به معنی اعمال است که هر کدام بنا بر معنای ریشه مصدری خود به کار و عمل اطلاق شده‌اند. «طائر»‌ که قرآن از میان آنها بکار گرفته به معنی «پرواز کننده» است. علت اینکه قرآن این واژه را بکار برده نیز اینست که اعمال انسان به صورت انرژی و موج از انسان رها می‌شود یا پرواز می‌کند.

*منبع: کتاب  پویش علمی در قرآن حکیم جلد دوم  تالیف اسماعیل افشار صفحه ۲۴۴ انتشارات ابن سینا